در حالی که کارخانه‌ها و کارگاه‌های صنعتی در ایران با کمبود نیروی کار ماهر دست و پنجه نرم می‌کنند، رشته صنایع فلز به عنوان یکی از رشته‌های مادر در حوزه صنایع مختلف در مقطع هنرستان با کم‌اقبالی دانش‌آموزان مواجه است.

در سال تحصیلی جاری، رشته صنایع فلز در پایه دهم هنرستان امام خمینی(ره) مشهد با وجود کارگاه‌های مجهز، بودجه مناسب و معلم، جذب دانش‌آموز نداشته و قرار است این کارگاه مجهز جمع‌آوری شود.

این موضوع، هشداری جدی برای صنعت ایران است. چرا که رشته صنایع فلز، پایه و اساس بسیاری از صنایع دیگر است. این رشته شامل مهارت‌هایی مانند جوشکاری، ورق‌کاری و لوله‌کشی است که در صنایع مختلفی مانند خودروسازی، ساختمان‌سازی، نفت و گاز و حتی صنایع غذایی کاربرد دارد.

عوامل مختلفی در کم‌اقبالی دانش‌آموزان به رشته صنایع فلز دخیل هستند. یکی از این عوامل، تصور اشتباهی است که برخی از مردم از این رشته دارند. برخی از مردم فکر می‌کنند که رشته صنایع فلز فقط شامل ساخت کابینت و در و پنجره است. در حالی که این رشته طیف گسترده‌ای از مهارت‌ها را در بر می‌گیرد.

عامل دیگر، هزینه‌بر بودن این رشته است. رشته صنایع فلز به مواد مصرفی زیادی نیاز دارد. این امر باعث می‌شود که برخی از خانواده‌ها به فرزندان خود توصیه کنند که از این رشته دوری کنند.

عامل سوم، کم‌توجهی مسئولان به این رشته است. سازمان‌های متولی صنعت باید نیاز خود به نیروی کار ماهر را به اطلاع آموزش و پرورش برسانند تا این نهاد بتواند بر اساس نیاز واقعی بازار کار، دانش‌آموزان را به این رشته هدایت کند.

برای حل مشکل کم‌اقبالی دانش‌آموزان به رشته صنایع فلز، باید اقداماتی از سوی مسئولان انجام شود. این اقدامات باید شامل موارد زیر باشد:
تغییر نگرش مردم و خانواده‌ها نسبت به رشته صنایع فلز
تامین مواد مصرفی مورد نیاز این رشته
توجه بیشتر سازمان‌های متولی صنعت به نیاز خود به نیروی کار ماهر

با انجام این اقدامات، می‌توان امیدوار بود که رشته صنایع فلز به جایگاه واقعی خود در صنعت ایران بازگردد.