این، حکایت خادمیاران از راه دور امام رضا علیه ‌السلام است. خادمیارانی که چندین سال به هر سختی و اسبابی خود را جهت خدمت در لباس خادمی به حرم امام هشتم(ع) می‌ رساندند و چند روزی در جوار امام مهربانی ‌ها، مِهر به زائران و مجاوران می‌ دادند و از بارگاه قدسی امام رئوف، مِهر می ‌ستاندند. اما حالا کرونا، معادلات را بر هم زده تا هر کسی به سهم خودش آن طوری که می ‌تواند در شهر خود به حضرت شمس الشموس خدمت کند. سعید سروری زاده، ۴۷ ساله یکی از خادمیارانی است که چهار سال از توفیق خدمتش به آقا علی بن موسی الرضا(ع) می گذرد و حالا در شهر محل سکونتش، اصفهان در حال خدمت است. او که مدیریت یکی از درمانگاه های خیریه اصفهان را عهده دار است، در کنار آن افتخار خادمیاری امام رئوف را در کسوت مسئول کانون خادمیاری نورباران دارد. با بخشی از فعالیت های این کانون بیشتر آشنا می ‌شویم.

از توزیع ارزاق تا نذر خون

طبق گفته سروری زاده، در کانون خادمیاری نورباران با کمک خالصانه سایر خادمیاران امام رضا(ع) از زمان افتتاح در اسفند ماه سال قبل، طرح های بسیاری از جمله توزیع ارزاق و بسته های متبرک در بین نیازمندان، نذر خون با توجه به کمبود منابع خونی برای بیماران، کمک به کادر درمان از جمله توزیع ماسک و ضد عفونی مراکز مورد نظر و… با نیت خدمت به امام مهربانی به سرانجام رسیده است. مسئول کانون خادمیاری نورباران در این باره می گوید: «برای شب یلدای امسال هم با تدارک بسته های یلدایی- امام رضایی شامل میوه و خوراکی و توزیع در بین کارتن خواب های مناطق محروم، در این شب، گرمایی از لطف و نگاه امام را در بین این قشر آسیب دیده جامعه روشن کردیم».

لطف امام رضا(ع)

وقتی از این خادمیار رضوی سوال می شود چه خاطره ای از روزهای خدمتش دارد می گوید: «در دهه آخر صفر امسال با رعایت تمام پروتکل های بهداشتی، به نام امام رضا(ع) موکبی به سبک چایخانه حرم امام، به شکل هشت ضلعی برپا کردیم. در این موکب از عزاداران دهه پایانی ماه صفر با چای و دمنوش پذیرایی می شد. در یکی از شب های برپایی موکب، سه خانم که از نظر حجاب شرایط بدی داشتند نزدیک موکب شدند. برادران این خانم ها را برای پذیرایی طبق معمول همیشه به سمت خواهران هدایت کردند. یکی از خادمیاران خانم با خوشرویی و مهربانی از آن ها پذیرایی کرد. یکی از خانم های خادمیار به هر کدام از این بانوان نمک متبرک و جانماز و مهر هدیه داد. یکی از این خانم ها پرسید: «ببخشید این چیه»؟ خانم همکار ما پاسخ داد: «نمک متبرک از حرم آقا امام رضا(ع)». خانم با تعجب سه بار پشت سر هم گفت: «امام رضا(ع)؟ من و امام رضا(ع)»؟ نمک و جانماز متبرک را می بوسید و روی چشم هایش می گذاشت. حدود ده دقیقه ای فقط اشک می ریخت. کمی که آرامتر شد گفت: «چند وقتی بود می خواستم جانماز تهیه کنم تا نماز بخوانم. امشب هم مسیرمان اصلا به این سمت نبود. اما انگار من اینجا کشیده شدم تا این هدیه امام دستم برسد». خادمیار حریم رضوی ادامه می دهد: «لطف امام رضا(ع) را اینطور شاهد بودم که چگونه دلی را متوجه خدا و مهربانی خود کرد. امیدوارم همه ما مورد توجه آقا علی بن موسی الرضا(ع) قرار بگیریم و ان شاء الله عاقبت به خیر شویم».

خدمت به خلق خدا

سروری زاده معتقد است: «انجام خدمت از راه دور و به نیت امام رضا(ع) دل ایشان را بی نهایت شاد می کند. چون دستگیری و کمک به نیازمندان از توصیه های این امام رئوف است. هر چند هیچ کجا حرم امام نمی شود. اما خدمت به خلق خدا با نیت تقدیم ثواب آن به امام مهربانی ها نیز حال و هوای معنوی خاصی دارد». وی ادامه می دهد: «در شرایط فعلی که بیماری کرونا تعداد زیادی از افراد جامعه را خانه نشین و گوشه گیر کرده است، توسل به امام رضا(ع) می تواند کارگشا باشد. کاش بشود به همین منظور، ساعت هشت شب در حد چند دقیقه ارتباط مستقیم در همه شبکه های سراسری صدا و سیما با حرم برقرار باشد تا به برکت این حریم قدسی، در روحیه مردم و عاشقان امام مهربانی خصوصا بیماران، اثر مطلوب و استقامت بیشتری به وجود آید. امیدواریم با نظر خود امام رضا(ع) هر چه زودتر بساط این بیماری از بین مردم جمع شود و بتوانیم با آسودگی خیال به حرم باب الحوائج، امام علی بن موسی الرضا مشرف شویم».